De Banneuxkes op zoek naar ...

De Banneuxkes waren letterlijk nog op zoek. We zochten nog mensen, we zochten nog ideeën, we zochten nog onze draai.

We speelden toen voor de eerste keer maar 3 voostellingen. Als we die volkregen dan hadden we goed gewerkt. We speelden voor de eerste keer op 12 Februari 1994 voor 108 personen, vrijdag 17 Februari voor 120 personen en zaterdag 18 Februari 1994 voor 130 personen.

We hadden in onze ogen succes geboekt. We gingen uit onze kosten geraken. De sketches die we speelden hadden ook als rode draad dat we van alles aan het zoeken waren. Denken we maar aan: - Den elantriek is kapot (we zochten de electriciteit) - De vierling (we zochten kinderen) - de huwelijksadvertentie (we zochten een man) - Een dringend telefoontje (we zochten een telefoonnummer) - Spook te koop (we zochten een spook)

Sommige mensen moesten wel 7 rollen van buiten leren om de avond gevuld te krijgen. Maar de decorploeg had het ook niet onder de markt. Er moest een decor gemaakt worden dat multifunctioneel was. Alle sketches moesten gespeeld kunnen worden.

Terwijl het ene stuk voor het doek gespeeld werd, was de decorploeg onder leiding van Ludo Decorte, achter het doek in alle stilte de volgende scène aan het klaarmaken. Nu gebeurt dit bij de moderne theatergezelschappen met een druk op de knop. Bij ons was het nog een kunst- en vliegwerk. En dat ging ook. De mensen waren gewonnen voor ons toneel.

We zouden verder gaan.