De Afrekening

 De Banneuxkes hadden het eerste jaar gezocht, het tweede jaar waren ze over hun toeren gedraaid en het derde jaar moest de rekening gemaakt worden van de voorbije 2 jaar.

Het derde toneelseizoen ging van start onder de naam "De Afrekening". We stonden als Banneuxkes op een wip.
We moesten gaan beslissen wat we gingen doen. Zouden we altijd maar éénakters blijven spelen of gaan we voor een avondvullend stuk? "Zijn we al sterk genoeg voor een avondvullend stuk? Zouden we het al aankunnen? waren de vragen die steeds door ons hoofd spookten.

Tevens bleef onze groep (gelukkig maar) groeien en we wilden deze mensen ook een rol geven. Wat moesten we nu in hemelsnaam gaan doen zodat iedereen tevreden was? Er werd beslist dat we nog éénmaal een éénakter en een langer stuk gingen spelen en afhankelijk van dit resultaat zouden we de beslissing nemen over de toekomst van onze jonge toneelgroep.

Er werd gekozen voor "Wie zal dat betalen?" van Alice Foesters (toneelgroep "De Ghesellen" van Genk) en voor "Een doodgewoon avondje" van Johan Deckers.
Het waren een blijspel en een klucht want vorig jaar hadden we gemerkt dat ons publiek niet zo geïnteresseerd was in serieuze stukken. Van "Wie zal dat betalen" zouden we een kostuumstuk maken en van een "Doodgewoon avondje" gingen we een dolle klucht maken. We bleven 5 avonden spelen, want onze zalen waren toch behoorlijk vol. Voor onze decorploeg was het weer geen evidentie om een decor te bouwen.

Er moesten weer 2 decors gemaakt worden die vlot en efficient op elkaar konden inspelen, maar zoals elk jaar waren ze hier weer in geslaagd. Ons bestuur werd uitgebreid met een heuse coördinator want de taken tijdens de productie werden groter en groter. We werkten voor de eerste keer ook met een gastacteur: Willy CLaes van het Heegrupke van Kuringen-Heide.

De regie werd gedaan door Ronny Dupont voor "Wie zal dat betalen" en door Jaklien Polis voor "Een doodgewoon avondje". We waren fier dat een ervaren toneelspeelster als Jaklien een jong gezelschap wilde regisseren. Haar regiestijl was een goede leerschool vor heel wat Banneuxkes. Het was hard werken, maar we zouden onze vruchten ervan plukken.

In Regie van Ronny Dupont en Jaklien Polis