Drinken de goden duvel

Drinken de goden duvel

 Een nieuw millenium. Het jaar 2000 was iets bijzonders. We moesten dan ook iets speciaals. Dit stuk had ook iets magisch.
Er zat vuur in. De acteurs en de actrices zeiden dikwijls tegen elkaar. "

Het is zo raar. Het is juist alsof ik in die figuur verander." Jan heeft thuis dikwijls water in wijn willen veranderen, maar het lukte alleen op de scène. Het stuk handelde over de huidige wereld. Met een lach en een traan werd er een levensboodschap voor het jaar 2000 meegegeven aan ons publiek. Staande ovaties, heel wat complimenten en lachsalvo's gecombineerdmet tranen hebben van dit stuk iets speciaals gemaakt. Het is zelfs zo erg dat de tranen bij sommige acteurs nog naar boven komen als ze de muziek van dit stuk horen. Dit is ook het eerste jaar dat de Banneuxkes een seniorennamiddag invoerden.

Zelfs de senioren waren zeer lovend over dit stuk. Na de seniorenvoorstelling kwam er een man van 80 jaar naar één van de spelers met de woorden "Hier moest een pastoor in de zaal zitten. Die zou nog iets kunnen leren". Zo een compliment doet goed. De decorploeg en de technische ploeg hadden hoogstandjes voor het publiek klaar. Er werd getoverd op de scène, het ene mirakel na het andere gebeurde. De horecaploeg was ook aan het draaien op volle toeren.

De Duvel vloeide rijkelijk. Maar wat het publiek het meeste bij bleef was de mosselgeur. Als eerste Limburgse gezelschap reserveerden we na een toneelstuk een heerlijke portie mosselen. Er werden op de 5 voorstellingen samen ongeveer 500 kilogram mosselen verorberd.

Voor herhaling vatbaar.....